1- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ، Hamed@guilan.ac.ir
3- دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
چکیده: (62 مشاهده)
پیادهراهها مکانهایی هستند که مردم اغلب به انجام فعالیتهای روزمره و پیادهروی میپردازند. از اینرو، پیادهروی میتواند از جمله عوامل محیطی مؤثر در تقویت دلبستگی مکانی و وفاداری رفتاری گردشگران به پیادهمداری باشد. همچنین، درک زمینههای ادراکی، ارزشها و الزامات فضایی میتواند به ارتقای دلبستگی مکانی و وفاداری رفتاری گردشگران نسبت به پیادهمداری در پیادهراههای سطح شهر همدان منجر شود. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اثر دلبستگی مکانی و وفاداری رفتاری بر قابلیت پیادهمداری گردشگران است. برای گردآوری دادهها از ابزار پرسشنامه استفاده شد. این پژوهش از نوع کاربردی و بر پایه روش کتابخانهای و اسنادی برای تدوین مبانی نظری صورت گرفته است. روش تحقیق توصیفی و در چارچوب رویکردهای تحلیلی قرار دارد. نمونهگیری بهصورت خوشهای یکمرحلهای انجام شد و پرسشنامهها بهروش پیمایشی در فضای پیادهراه مورد مطالعه توزیع و تکمیل شدند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۶ نفر برآورد گردید. یافتهها نشان میدهند که در این میان، رابطه بین شاخص طرفداری گردشگران و قابلیت پیادهمداری گردشگری با مقدار 84/0=P بیشترین همبستگی را داشته و رابطه بین شاخص هویت مکانی گردشگران و قابلیت پیادهمداری گردشگری با مقدار 0/75 P= دارای کمترین ضریب همبستگی بوده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که متغیرهای دلبستگی مکانی و وفاداری رفتاری به ترتیب 0/90 و 0/89 درصد از واریانس متغیر قابلیت پیادهمداری گردشگری را تبیین میکنند. با در نظر گرفتن مقادیر حجم اثر و شاخص ضریب تعیین، این مقادیر در سطح قوی برآورد میشوند. بهعبارت دیگر، دلبستگی مکانی و وفاداری رفتاری در ابعاد مختلف، بهطور معناداری توان تبیین واریانس متغیر قابلیت پیادهمداری گردشگری از منظر گردشگران در پیادهراههای شهر همدان را دارا هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1403/11/18 | پذیرش: 1404/6/28