گردشگری مقاومت به عنوان شکلی نوین از گردشگری، بر بازدید از مکان‌هایی تمرکز دارد که نماد مقاومت و پایداری یک ملت در برابر تجاوزات هستند. هدف این تحقیق بررسی شاخص‌های گردشگری مقاومت و تأثیر آن بر توسعه گردشگری شهری در کرمان است. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و با رویکردی تلفیقی است. داده‌های کمّی از طریق پرسشنامه لیکرت 5 گزینه‌ای از میان 384 نفر از شهروندان  بالای 18 سال سن شهر کرمان جمع‌آوری و با استفاده از آزمون‌های آماری تی تک نمونه‌ای و ANOVA در نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند.

داده‌های کیفی نیز با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختارمند با ده تن از متخصصان حوزه گردشگری، برنامه‌ریزی  شهری و فرهنگی گردآوری و  یافته‌ها نشان داد، در آزمون T تک نمونه‌ای تمامی شاخص‌ها به جز "کفایت زیرساخت‌ها" دارای میانگینی بالاتر از 3 هستند و شاخص "حفظ هویت ملی" با میانگین 14/4 و آماره t=22/19 و سطح معناداری Sig=0/000شاخص "ترویج ارزش‌ها" با میانگین 41/4 و t=32/82 و شاخص "تأثیرات اقتصادی و اجتماعی" با میانگین 28/4 و t=29/21 همه در سطح معناداری 000/0 قرار داشتند در حالی که شاخص "کفایت زیرساخت‌ها" با میانگین 78/2و t=12/05 و Sig=0/001 زیر حد متوسط طیف لیکرت قرار گرفت همچنین نتایج آزمون آنوا نشان داد که هیچ تفاوت معناداری بین گروه‌های تحصیلی از لحاظ نگرش به گردشگری مقاومت وجود ندارد. همچنین در بخش کیفی با مصاحبه با 10 تن از متخصصان تأکید شد که گردشگری مقاومت نه تنها یک فرصت اقتصادی بلکه یک حرکت فرهنگی و هویتی که می‌تواند نقش کلیدی در توسعه شهری و حفظ هویت محلی ایفا کند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که توسعه گردشگری مقاومت در کرمان می‌تواند به حفظ و تقویت هویت ملی، ایجاد فرصت‌های شغلی و جذب گردشگران داخلی و خارجی کمک کند.